کودکان اغلب ساعات زندگی خود رادر مدرسه سپری میکنند . پس بدیهی است که نقش مدرسه در استقلال دانش اموز از اهمیت ویژه ای برخوردار باشد. حضور درمحیط مدرسه از عوامل تاثیر گذار بر شخصیت کودک به حساب می آید. کودکانی که از شرایط آموزشی محرومند از بسیاری از نیاز های اساسی تکامل شخصیتی نیز محروم میشوند.
استقلال کودک قبل از مدرسه در محیط خانواده از سن 4 تا 7 سالگی اغاز میشود و ادامه ی آن تا 12 سالگی با همراهی مدرسه ادامه دار است. پس نقش مدرسه در استقلال دانش اموزان بیشتر شامل دوران ابتدایی خواهد بود. که شخصیت استقلال پذیری و تثبیت پرقدرت تر است. این دوران میتواند نقش مهمی در شکل گیری هویت و استقلال دانش اموزان داشته باشد. برخی کودکان قبل از مدرسه در محیط مهد کودک یا پیش دبستانی قرار میگیرند و نقش بسزایی در رشد فکری و ثبات شخصیتی کودکان دارد.
معلمان در طول روز مدت زیادی را با دانش اموزان سپری میکنند بنابراین در استقلال کودک میتوانند نقش متمایزی ایفا کنند. به طوری که از توانایی ها و علاقه ی دانش اموزان اطلاع دارند و مناسب با ان ها با دانش اموزان برخورد میکنند. وقتی صحبت از نقش سامانه مدیریت یادگیری در استقلال دانش اموزان به میان بیاید تمام زمینه های اموزشی و افراد مرتبط آموزشی را شامل میشود که هر یک به نوبه ی خود میتواند در رشد شخصیت یا استقلال دانش اموزان تاثیر گذار است. معلمان مدرسه با همکاری والدین یا سایر مربیان میتوانند زمینه های رشد فکری و خلاقیت دانش اموزان و بالارفتن سطح استقلال و اعتماد به نفس دانش اموزان را تقویت کنند.
مدرسه به جز جنبه ی اموزشی میتواند در سایر مسائل مربوط به دانش اموز نیز تاثیر گذار باشد. با توجه به اینکه طولانی ترین مدت زمان دانش اموزان در مدرسه سپری میشود پس میتوان گفت نقش مدرسه در استقلال دانش اموزان بسیار مهم است و یک کانون گرم و حیاتی برای رشد شخصیتی کودکان را فراهم میکند
نقش مدرسه در استقلال دانش اموز:
امروزه نمیشود گفت کسی احتیاجی به اموزش و تحصیل ندارد ویکی از مهمترین فعالیت هایی است که یک نفر باید به آن بپردازد. در کشور ما از یک سن خاص(هفت سالگی) مدرسه رفتن و آموزش آغاز میشود و دانش اموزان علاوه بر تحصیل و آموختن خواندن و نوشتن به کسب مهارت های زندگی نیز میپردازند نظام آموشی یکی از اساسی ترین نیاز جامعه است و کانون پرورش فکری و اخلاقی افراد به حساب می آید. از آنجاییکه مدرسه به عنوان مرکز سازمان آموزشی در هر کشور به حساب می آید نه تنها در کشورمان بلکه در تمام دنیا از نقش مدرسه در استقلال دانش اموزان به فراوانی یاد میکنند.
در برخی از خانواده ها ممکن است این ذهنیت بوجود بیاید که با ثبت نام در مدرسه دیگر وظیفه ی تربیت به اولیای مدرسه واگذار شده است که این کاملا اشتباه است. بعد از ثبت نام در مدرسه و شروع دوران تحصیلی خانواده باید با مربیان و دبیران مدرسه همکاری داشته باشند و با کمک هم کمبود ها و مشکلات را رفع کرده و زمینه ی رشد و شکوفایی کودک را مهیا سازند. بنابراین خانواده ها باید بدانند نباید با ثبت نام در مدرسه بار سنگین مسئولیت رشد و تعلیم کودکان را نادیده بگیرند و ان را به عهده ی مدرسه قرار دهند.
اگر بخواهید در باره ی نقش مدرسه در استقلال دانش اموزان بدانید بهتر است درباره ی تاریخچه ی آموزش در ایران نیز اطلاعاتی داشته باشید. آموزش در ایران به دوره ی 12 و 13 هجری قمری بازمیگردد که ابتدایی ترین حالت آن از مکتب خانه ها آغاز شد که شامل آموختن خواندن و نوشتن و نهایتا اموزه های دینی بود. در این میان تعداد کمی علم آموزی را ادامه میدادند و به کسب علوم گوناگون میپرداختند.
اولین مدرسه ی مدرن در ایران در سال 1254 ساخته شد. که علوم گوناگونی در آن آموزش علوم متفاوتی آغاز شد.
علومی که در اولین مدرسه ایران آموزش داده شد:
مدرسه ی دوم در تبریز ساخته شد که کشیش فرانسوی آن را احداث کرد و برای اولین بار در این مدرسه به پرورش فکری کودکان پرداخته شد.
کلام اخر
همانطور که در مقاله هم مشاهده کردید از دیرباز نقش مدرسه در استقلال دانش اموزان بسیار چشمگیر بوده و از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است. جامعه ی آموزشی( مدرسه) علاوه بر تاثیری که بر شخصیت و تربیت و استقلال دانش اموزان دارد، میتواند در تعامل با خانواده به رشد و شکوفایی دانش اموزان در سطح استعدادی خاص خود کمک کند.